"VERLOREN TIJD..........?"

De laatste tijd heb ik vaker gehoord van getransplanteerden dat ze het gevoel hebben dat ze "verloren tijd" moeten inhalen en ze doelen daarmee op de periode voor transplantatie. De periode dat ze zieker en zieker werden en minder en minder konden. Tegelijkertijd realiseert men zich dat de nier die ze hebben mogen ontvangen niet het eeuwige leven heeft, dus dat de tijd dat het nu goed gaat zó ontzettend kostbaar is. Men wil dus in principe in zo kort mogelijke tijd, zo veel mogelijk doen......
Ga er maar aanstaan, de energie is terug, maar er is vaak veel roofbouw op het lichaam gepleegd, daarbij gaan door langdurig zwaar medicijngebruik soms (ernstige) bijwerkingen een rol spelen......

Vaak heb je jarenlang met, voor en tegen jezelf moeten vechten. Je kreeg niet alleen fysiek, maar zeker ook mentaal dreun op dreun. Fysiek takelde je af (je lichaam liet je in de steek) en mentaal verlegde je telkens weer je grenzen, om de emotionele rollercoaster maar niet te vergeten. Tot de verlossende dag van de transplantatie. Van het ene op het andere moment is daar die ommekeer in je leven. Vanaf het moment van bijkomen uit de narcose gaat aan herstel gewerkt worden. Er is geen tijd voor andere zaken. De conditie moet opgebouwd worden, er moet balans gevonden worden tussen lichaam, nier en medicatie en het "nieuwe" leven moet weer op de rails komen!

Tot er plotseling een dag komt of er iets gebeurd in je leven waarop je ineens gaat denken en realiseren: "wat is er eigenlijk allemaal gebeurd de afgelopen jaren?" Je werd ziek, je ging/moest door en door. Je werd getransplanteerd, je ging/moest door en door en op een dag kom je op het mentale punt: tot hier en niet verder. De fysieke "man met de hamer" is verslagen en dan komt de mentale "man met de hamer" nog even om de hoek kijken. Het is niet zo raar, je zit in die trein en je moet door en door en door, tot er een moment van rust komt en je tijd krijgt om over de dingen na te gaan denken.

Ik heb me afgevraagd waarom mensen de periode voor transplantatie zien als verloren jaren, zelf heb ik het niet zo ervaren. Misschien omdat ik tijdens mijn ziekte toch twee geweldige kinderen op de aarde mocht zetten. Zij hebben mij door hele moeilijke periodes heen getrokken en waren altijd weer mijn inspiratie om mijn grens toch net weer dat ene treedje hoger te leggen. Alle tijd en energie die ik had besteedde ik aan hen, dus wat mij betreft absoluut geen verloren jaren. Toch zien mensen het vaak wel zo en hebben in de periode na de transplantatie als ze zich beter gaan voelen het gevoel dat ze alles tegelijk willen en zoveel mogelijk in heel korte tijd moeten plannen om maar het gevoel te hebben dat ze de "verloren tijd" in kunnen halen.

Maar waarom toch "verloren tijd?" Wij konden misschien niet flitsend carrière maken of de alles-tegelijk kunnende vader of moeder zijn. Maar wij hebben op een andere manier in onszelf  en ons gezin geïnvesteerd. Wij zijn door onze ziekte diegene geworden die we nu zijn en staan door wat we meegemaakt hebben sterk in het leven. We hebben leren genieten van de kleine dingen om ons heen en wat mij in het bijzonder onlangs opviel toen ik op een Lotgenotendag was, was het feit wat een flexibiliteit, wilskracht, doorzettingsvermogen, empathie en charisma een ieder uitstraalde. Ieder met een uniek eigen verhaal, geen verhaal was hetzelfde, ieder met zijn/haar eigen boodschap.
Wat ook opviel op die dag, was dat mensen daar het gevoel hadden begrepen te worden. Soms krijg je in het alledaagse leven, heel goed bedoelde adviezen van mensen, maar het zijn meestal woorden zonder het juiste, treffende gevoel erbij. Lotgenoten hebben die woorden soms niet eens nodig.

En als je dan langzaam vanuit die "stoptrein" weer over kunt stappen op de "intercity", je weer vol energie (fysiek en mentaal)  je "after-transplant-list" erbij kunt pakken, tel dan je zegeningen en pluk de dag, maar wel op een zodanige manier dat je iets overhoudt voor de volgende dag, zodat je steeds iets af kunt strepen van je lijstje, maar er ook weer heel veel leuke dingen aan toe kunt voegen!!!



Carpe Diem