donderdag 12 april 2012

EEN WEEKENDJE LONDEN. VRIJHEID, BLIJHEID! (deel 2)

8 maart jl. vertrokken een vriendin van mij en ik om een uurtje of één 's middags richting Schiphol voor een lang weekend Londen. Vorig jaar rond deze tijd deden we dat ook, toen stond het weekend in het teken van het bekijken van de “highlights” van Londen (Zie deel 1: http://www.niernieuws.nl/?id=4194&cat=107&blogger=14&all=yes&maand=2012-04 ). Nu was het meer een weekend om een beetje uit te rusten en even uit de sleur van alledag te zijn en verder zouden we wel zien wat we tegen zouden komen.
Een jaar geleden was het ook de eerste keer na mijn transplantatie dat ik weer ging vliegen. Wat me toen eigenlijk de meeste zorgen baarde, was hoe ik het allemaal op een zo praktisch mogelijke manier zou gaan regelen met de medicatie. En dan kom ik ook eigenlijk meteen op een veel besproken onderwerp binnen de groep nier-getransplanteerden ( https://www.facebook.com/home.php#!/groups/336493649011/10150970742389012/?notif_t=group_activity ) op dit moment: hoe organiseer ik alles het makkelijkste, snelste en meest praktische rondom mijn medicatie?!


Ook is het helaas niet zo dat als je getransplanteerd bent, dat je even snel je koffer en je paspoort kunt pakken en weg wezen maar....... Je kunt NOOIT zonder je medicijnen vertrekken. En daar hoort natuurlijk ook het welbekende medicijnpaspoort (makkelijk uit te laten printen bij de apotheek) nog bij en de vakantiebrief van het ziekenhuis. En ga je vliegen, je medicijnen altijd in de handbagage!!



Maar om even terug te komen op het veelbesproken onderwerp op dit moment in de groep nier-getransplanteerden, over het wel en wee rondom de praktische kant van de medicatie. Ik denk dat je het uitzetten van de medicijnen, de methode die je hierbij hanteert moet gebruiken die voor jou het meest handig is. Ikzelf gebruik als ik gewoon thuis ben nog steeds de “oerlelijke”, maar voor mij ó zo handige medicijndoos die ik meegekregen heb na de transplantatie uit het ziekenhuis. Hij is weliswaar groot, maar alles past er perfect in, in de verpakking nog wel (zie hieronder). Hij heeft genoeg vakken en er past een hele hoeveelheid medicijnen in.


Als ik weg moet gebruik ik de medicijndoosjes van foto 1. Als ik 1 dag wegga kan ik makkelijk 1 doosje eruit halen. Ga ik langer weg, dan vul ik de doosjes die ik nodig heb en kan het toch makkelijk als een vrij compact geheel meenemen. Ik kon deze doosjes echter pas gaan gebruiken toen ik behoorlijk had afgebouwd met de medicatie, want ze zijn niet heel groot.

En als ik echt voor langere tijd op vakantie ga, dan neem ik de “hobbydoos” van foto 2 mee. Daar past voor weken voorraad in en is toch lekker compact om mee te nemen. Neemt niet weg dat als ik naar het buitenland ga, ik ook altijd de originele doosjes van de medicijnen meeneem (i.v.m. douane), met één strip medicijnen erin, zodat er ook altijd reserve is, mocht er iets gebeuren.

Ik hoor ontzettend veel manieren van medicijnen uitzetten. Zelf zet ik iedere ochtend mijn medicijnen uit, voor de hele dag. Het hoort er net zo bij als tandenpoetsen en kost me misschien 1 of 2 minuten. Ik gun mezelf niet de tijd om uit te zetten voor 1 of 2 weken, maar er zijn zat mensen die dit wel heel handig vinden. Ook laten sommige mensen de medicatie voor een week uitzetten bij de apotheek. Zij doen dit in een soort plastic rol. En dan hoorde ik ook nog van mensen die speciale zakjes met etiketten erop gebruiken. Legio mogelijkheden dus. Ik zou zeggen, kies de voor jou zo makkelijk en praktisch mogelijke manier!


Maar eigenlijk wil ik terugkomen op het feit waar deze blog mee begon en dat is het weekendje Londen. Het begon allemaal een stuk relaxter dan vorig jaar. Toen was het zoals eerder gezegd de eerste keer vliegen na de transplantatie. Nu wist ik hoe het allemaal zou gaan. En ik hoefde me geen zorgen te maken over de medicatie, ik wist dat ik genoeg drinken kon krijgen (aangezien ik 3 liter per dag moet drinken) en verder wist ik dat ik het allemaal maar moest laten gebeuren, de goedbedoelde adviezen van heel veel mensen van vorig jaar in mijn achterhoofd houdend.


Het werd inderdaad een relaxed weekend. Lekker eten, genoeg slapen en de dingen doen die in ons opkwamen, waaronder: Camden, M & M-store, Westfield, Covent Garden en lekker rond slenteren en shoppen. Eventjes tot rust komen, de dingen van alledag achter ons latend. Maar is dat als moeder zijnde wel mogelijk.........?! De kunst van het loslaten!!
















3 opmerkingen:

  1. En relaxed was het! Op naar Rome...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Namens Anita: Het is voor nierpatiënten altijd wennen hoe ga je met het medicijn gebruik om. Ik heb een pil die ik 2 keer bij lunch en avondeten 10 minuten van te voren moet innemen (calcium kauwtabletten) maar dat gaat niet altijd goed. Ik was een keer bij La Place en denk dat duurt nog wel even maar binnen 2 tellen had ik mijn bord al met vlees. Dan heb ik nog renvela die ik altijd met een maaltijd moet nemen dus die heb ik altijd in mijn tas zitten. Zodra ik ergens ga eten pak ik eerst mijn witte medicijndoosje dan kan dat niet meer fout gaan. Ik weer ondertussen na bloedcontrole en na overleg met mijn nefroloog dat 2 keer je medicijnen niet na 10 minuten maar na 1 minuut innemen dat het niet erg is. Het werkt wel maar minder. Het is allemaal een kwestie van wennen en als blijkt dat alle medicijnen aanslaan en je gezondheid er beter van wordt dan neem ik ze heel graag in.

    BeantwoordenVerwijderen