PAPPIE

Persoonlijk ben ik niet zo iemand van "vaderdag" en "moederdag". Al de commerciële rompslomp er omheen stuit me enorm tegen de borst. Toch heb ik dit jaar een speciaal gevoel bij "vaderdag". Waarschijnlijk omdat het bijna vijf jaar geleden is dat mijn vader mij één van zijn nieren gaf en ervoor zorgde dat ik het leven weer op kon pakken en er weer met volle teugen van kan genieten. Volgens oud Zeeuws gebruik vier je elke 5 jaar een kroonjaar en niet elke 10 jaar, wellicht dat het daarom ook zo voelt. M'n vader is een "ouwe Zeeuw" en het Zeeuwse bloed stroomt dus ook door mijn aderen en daar ik toch wel hecht aan bepaalde tradities, was dit zeker een inspiratie voor deze blog........

45 jaar geleden werd je mijn vader
En ging ik een belangrijke rol spelen binnen jouw kader

 

5 jaar geleden zorgde je ervoor dat er opnieuw leven in mij kwam

En dat je een sluipmoordenaar bij mij wegnam

Je werd 70 en droeg met trots je speldje van de Nierstichting
Symbool voor wat jij voor mij onderging 

In veel opzichten lijken we op elkaar, geen "poeha" en geen "gemaar"

Maar wel van schipperen en een diplomatiek gebaar 

We zijn allebei mensen van "Luctor et Emergo" en van "stillen wateren hebben diepe gronden"
En hebben op die manier onze weg gevonden

"Luctor et Emergo" heeft ervoor gezorgd hoe wij in het leven staan
En onze manier van leven verder gaan

Je gaf me onafhankelijkheid terug
Zodat ik niet meer hoef te leunen op andermans rug

Een stukje leven van jou, leeft in mij door en heeft mij ook het leven teruggegeven
Dankbaar en zuinig koester ik dit dierbare stukje gegeven leven......

Ik vond dit een mooie manier om toch een keer stil te staan bij vaderdag. Een vaderdag met een speciaal, persoonlijk tintje. Voor een hele speciale pappie!! Een pappie die ervoor zorgde dat ik een prachtige herkansing kreeg. Mijn pappie, mijn donor!!